پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

کتاب «برنامه فرانکلین در ایران» که چندماه قبل از نشر شیرازه توسط مهدی گنجوی به چاپ رسید، حاصل بحث تازه درباره جنگ سرد در بازه زمانی سال‌های ۱۳۳۲ تا ۱۳۵۶ بود.وقتی کلمه‌ای یا مفهومی مثل امپراتوری را استفاده می‌کنید به مجموعه تاثیر و تاثرها، فشارها، برنامه ریزی‌ها و... اشاره می‌شود که ناقض فرض اولیه دولت- ملت به‌عنوان واحد‌های خودمختار و مستقل است. درواقع می‌گوید در دنیا یک‌سری دولت- ملت وجود دارد که خودمختار نیستند، چون تحت‌تاثیر متروپل‌ها یا مراکز امپراتوریایی یا منطق امپراتوریایی و... قرار دارند. این با فرض اولیه در تعریف دولت- ملت در تقابل است، بنابراین مفهوم امپراتوری چیز‌هایی شبیه امپراتوری است. کتاب شرح می‌دهد که چه کار کردند و در کدام کشور‌ها این برنامه اجرا شد؛ ایران، الجزایر، عراق و ۱۲ کشور را نام می‌برد که در آن‌ها برنامه فرانکلین اجرا شد که موفق‌ترین‌شان ایران بود.

بررسی تاریخی نهاد دانشگاه در ایران نشان دهنده طی روند غیر ارگانیک و زایش دفعی بوده است. نهادهای متشابه در قبل و ادوار تاریخی ، ماموریت محوری برای تولید علم نداشته، بلکه علم بعنوان کارکرد جانبی این نهادها بود. بعد از ورود دانشگاه در معنای جدید به ایران، متاسفانه به دلایلی چند شاهد هستیم که این نهاد نتوانست استقلال عمل خود را در برابر نهاد سیاست حفظ کند. گروهی از منتقدین این عدم استقلال را در قبل از انقلاب در حوزه توسعه نظام بروکراتیک و نیازمندی ان به استفاده از کارشناسان صاحب مدرک و در بعد از انقلاب، همگرایی پائین این نهاد با جریان سیاسی و ایدئولوژیک حاکم بر کشور ، جستجو می کنند. نکته جالب توجه اینجاست که در دنیای حاضر، بدلیل جایگاه خاص علم در توسعه اقتصادی و فناوری پایه کشور، ضرورت حاکمیت نوعی انضباط علمی در دانشگاه ها کاملا احساس می شود. بر این قاعده، نیازمندی به واگشت دانشگاه ها به کارکرد اصلی خود یعنی بهانه ای جهت تفکر و زمینه ای برای تخصص ، تبدیل به یک الزام شده است. در همین راستا باید اضافه نمود که جریانات دانشجویی نیز باید پذیرای نوعی انضباط کارکردی شده و حداکثر، دارای مطالبات عدالت طلبانه باشند(در مقابل مداخلات سیاسی). نهاد دانشگاه باید دارای نوعی استقلال رای شده و از هدایت های بیرونی باید بشدت پرهیز شود.

سیاست ورزی را می توان یکی از اصول پایه ای ارتقاع اجتماعی محسوب کرد به شرطی که این حوزه آلوده به سیاست بازی و سیاسی کاری نشود. آلودگی حوزه سیاست به انواع انحرافات ، مسلما باعث سیاست زدایی و سیاست گریزی شده که بنوعی خودش سیاست ورزی جدید است . سوال اینجاست که آیا این برداشت که جامعه ما در وضعیت سیاست‌زدایی قرار دارد، برداشتی درست است و آیا می‌توان درباره فرمی جدید از سیاست در ایران بحث کرد؟ سال گذشته که اعتراضات در جریان بود، قصد داشتیم به‌صورت بنیادی به این مساله بپردازیم که جامعه با چه بحران‌هایی مواجه است که شکلی از اعتراض را در ۹۶، ۹۸ و ۱۴۰۱نشان می‌دهد. مجموعه‌ای از گفت‌وگو را شکل داده و وقتی که آنها را کنار هم قرار دادیم، به این نتیجه رسیدیم ظاهرا هم جامعه ما و هم دولت‌ها یکی پس از دیگری در فهم وضعیتی که دچارش هستند، مشکل دارند. شرایطی که می تواند به تئوری سیاست زدگی، سیاست گریزی و سیاست زدایی شدگی جامعه ایرانی ، قوت بخشد.

افکار عمومی اقبال نسبتا خوبی را به پزشکیان نشان داده است. پزشکیانی که عقبه مالی، اخلاقی و سیاسی سالمی داشته و خود را جریان سوم( نه چپ و نه راست بلکه مستقل) برای تامین منافع ملی ،منافع انقلابی و اجرای منویات رهبر نامیده است. در جریان انتخابات ، شاهد دو پاشنه آشیل پزشکیان یعنی گرایشات زیاد به تیم سازی با جناح اصلاحات ( حتی از بین افرادی که دارای سوابق بد اقتصادی و تخلفاتی چند در این حوزه بودند) و نداشتن برنامه توسعه ملی بوده ایم( هرچند این دو پاشنه، دو پاشنه آشیل کلیه نامزدهای حاضر در انتخابات است). پزشکیان ، ضعف خود در برنامه توسعه ملی را با بیان پر رنگ دغدغه ها و تاکید بر اجرای برنامه های موجود، پوشش داد. اما یادمان نرود که با دغدغه و شعار در روز بعد از اتمام انتخابات نمی توان کشور را اداره کرد. در خصوص افراد پر رنگ و مسئله دار اصلاحات نیز هشدار می دهیم و چنانچه جناب پزشکیان را متعهد بر سه وعده خود بیابیم ( جریان سوم،تامین منافع ملی، اجرای منویات رهبری)،آستین بالا زده و ان شاالله خلاهای فعالیتی شان را پوشش داده و به ریاست دولت جدید ، تبریک ورود عرض می کنیم. نکته مهم و ناپیدای این داستان، هنر تبدیل رویداد سیاسی به رویداد توسعه ای است که بحمد خدا توان حضور و ورود درباره ان وجود دارد.

صبح یکشنبه ۲۷ خرداد، معدن سنگ روباز شماره پنج «شازند»، ریزش کرد و ۴ کارگری که با بیل مکانیکی و کامیون، مشغول بارگیری از دامنه معدن بودند، زیر آوار ده‌ها تن سنگ دفن شدند. تصاویر اولیه این حادثه، مرگ حتمی کارگران را تایید می‌کرد و درحالی که هیچ نشانه‌ای از بیل مکانیکی و کامیون‌های مدفون زیر تخته سنگ‌های فرو ریخته معلوم نبود، می‌شد حدس زد که آنچه به عنوان «جسد» از زیر آوار سنگ بیرون می‌آید، حتما در بدترین وضعیت خواهد بود. ساعاتی بعد از این حادثه و به دنبال انتشار خبر بازداشت صاحب معدن، کارشناسان حوزه معدن به رسانه ها گفتند که وقوع این حادثه حتما به دلیل رعایت نشدن اصول ایمنی در طراحی اولیه معدن یا بی‌توجهی پیمانکاران و بهره‌برداران به اصول طراحی معدن بوده و، چون بی‌توجهی به این اصول، در تمام معادن روباز و زیرزمینی ایران به یک روال تبدیل گردیده، چراکه فقط در نتیجه نادیده گرفتن اصول طراحی و اصول ایمنی است که بهره‌برداری از معدن برای پیمانکار مقرون به‌صرفه‌تر خواهد شد، بر این قاعده بنظر می رسد که در آینده نزدیک،باید انتظار حوادث بیشتر را در معادن‌مان داشته باشیم.

سرنوشت و زندگی حضرت ابراهیم بشکلی داستان های پراکنده، به کرات به گوش ما رسیده است. اما کمتر تعمقی درخصوص نگاه یکپارچه به زندگی ابراهیم و نقاط عطف این زندگی یعنی مقابله با طاغوت و شکستن بت ها و سرد شدن آتش، افزایش ایمان و یقین قلبی با خواندن پرندگان تکه تکه شده، کوچ زن و فرزند به صحرایی بی آب و علف ، ساخت خانه کعبه و در نهایت ذبح فرزند صورت پذیرفته است. روند ابتلائات و آزمایشاتی که ابراهیم را به مقام خلیل الهی رسانید . آنچه که در این بین اهمیت خاص پیدا می کند ، بررسی و درک منظومه فکری ابراهیم از منظر تعادل یابی در سه گانه تعقل-شهود-وحی برای درک مسائل و عمل به وظایف و بحث اراده های چهارگانه معطوف به خواست، معطوف به عمل، معطوف به هدف و معطوف به قدرت در وی می باشد. واکاوی زندگی ابراهیم ارزشی خاص از نظر تعادل عقل و نفس و قراردادن اراده خود در راستای اراده خداوند، شکستن قدرت نفسانی با تقوا پیشگی و تبدیل آن به بازی قدرت و اراده معطوف به خواست خداوندی و جایگاه مبحث مالکیت دنیوی دارد. بطور خلاصه، مطالعه یکپارچه زندگی حضرت ابراهیم می بایست گره گشای شناختی و عملی ما در بحث شیوه برقراری تعادل بین عقل-شهود-وحی ، حرکت ابراهیم از نبوت به امامت و کسب جایگاه خلیل اللهی و در نهایت شیوه طی ابتلائیات و امتحانات الهی باشد.

دیواره معدن شازند که روز یکشنبه ریزش کرده و باعث مرگ دو نفر و محبوس شدن دو فرد دیگر شده بود، در صبحگاه روز دوشنبه ( عید قربان) دوباره دچار ریزش شد. در ساعت ۹:۴۵ دقیقه صبح روز یکشنبه ۲۷ خردادماه خبر ریزش یکی از معادن اطراف شازند به ستاد مدیریت بحران واصل شد . چهار نفر شامل دو راننده کمپرسی و دو راننده بیل مکانیکی که در محل حادثه مشغول فعالیت بوده‌اند زیر آوار ریزش کوه حبس شدند که گروه‌های امدادی و سگ‌های زنده یاب با رعایت نکات ایمنی زیر نظر مهندسان معدن به جستجوی منطقه پرداختند. این معدن مجددا در صبح روز دوشنبه حوالی ساعت 11 دچار ریزش شد و به گفته فرماندار شازند، همزمان با آواربرداری و جابجایی سنگ‌ها ، کوه به میزان یک چهارم بار اول ریزش کرد، اما خوشبختانه هیچ یک از عوامل و نیرو‌های امدادی آسیبی ندیدند. بنا بر خبر دادستان شازند، صاحب معدن در بازداشت بسر می برد.

با اتمام انتخابات دور دوم مجلس و پس از شکل‌گیری مجلس جدید، اینک باید در انتظار کمیسیون‌های تخصصی آن ماند که هفته سوم خرداد (21 خرداد) تعیین‌ تکلیف می‌شوند. کارشناسان و تحلیلگران در گزارش پیش روی(متن به قلم ابوالقاسم گل باف) با واکاوی شرایط و آرای افرادی که تحصیلات کشاورزی یا تجربه کاری کشاورزی در بخش خصوصی داشته(کارمندی و کارشناسی در واحدها و سازمان‌های کشاورزی زیرمجموعه وزارتخانه را در پرونده خود دارند) یا در بخش کشاورزی نهادهاس مرتبط فعال بوده یا رزومه فعالیت در کمیسیون کشاورزی قبلی و ... دارند، اقدام به ارایه نظر و بیان سناریوها درباره آینده این کمیسیون کرده اند. موضوعی که حتی می توان با رویکرد تقویت ابعاد نظارتی بر فعالیت کمیسیون های تخصصی مجلس بدان نگریست.

عرفا و فلاسفه مراتب عالم هستی را عالم ملك يا جهان مادى وجسمانى، عالم ملكوت يا جهان برزخى،عالم جبروت يا عالم فرشتگان مقرب،عالم لاهوت يا عالم اسماء و صفات الهى و عالم هاهوت يا ذات كه همان مرحله غيب الغيوب ذات بارى تعالى دانسته اند.نگاه سلسله مراتبی به عوالم بعد از جهان مادی، نشان دهنده دور شدن صاحب نظران از نگرش اتمیسیم به جهان و حیات بعد از مرگ بوده و القا کننده نگاه اکوسیستمیک به بحث معاد و حیات بعد از مرگ و سیرتکامل حیات حتی بعد از حیات مادی است. حیاتی که با حضور(حاضر شدن روح بعد از ترک جهان مادی و آغاز قیامت در محضر خداوندی) آغاز مجدد می شود، به قضاوت( مقایسه امتیازی و ارزیابی جایگاه خود در مقابل خود ایده ال ، در مقابل دیگران و در مقابل کل هستی) رسیده و به اتصال ( جایگاه یابی مجدد انسان در کل هستی و ذات) ختم می شود.

مصطفی میرسلیم، مجمع تشخیص مصلحت نظام به دیده بان ایران گفت: شهرداران برای افزایش نفوذ خود نزد دیگر اشخاص و نهادها یا برای کسب درآمد با اتکاء به روش خلق پول، به طور ویژه، زمین یا تراکم ساخت و ساز به افراد یا نهادهای در مضیقه مسکن یا مکان اداری، می‌فروشند یا با تخفیف واگذار می‌کنند. در چنین فرآیندی هم صاحب‌کار راضی است و هم شهرداری ولی البته اجحاف در زمینه حقوق عمومی صورت می‌گیرد.این نماینده دوره یازدهم مجلس نه تنها شهرداری‌ها و شورا‌های شهر را محلی برای رواج نفوذ و زد و بند می‌داند بلکه رابطه برخی از نمایندگان مجلس و دولت را هم از این جنس می‌داند. میرسلیم درباره سلامت انتخابات، راندمان فعالیت شهرداری‌ها، نظارت شورای شهر‌ها بر عملکرد شهرداری‌ها و حتی رابطه مجلس و دولت گفت‌وگویی دیده‌بان ایران با کرد که در زیر آمده است.

شورای حکام آژانس بین المللی انرژی هسته‌ای روز چهارشنبه ۱۶ خرداد ماه ۱۴۰۳ در نشست فصلی خود به قطعنامه پیشنهادی آلمان، انگلیس و فرانسه با اکثریت ضعیف رای مثبت داد. تحلیل محتوای چهارمین قطعنامه شورای حکام آژانس بعد از توافق برجام نشان می‌دهد که، متن این قطعنامه بیش از آنکه تاثیری در تحولات آینده داشته باشد بیشتر یک مانور سیاسی از سوی کشور‌های صاحب نفوذ در شورای حکام بود. تحلیل نوع رفتار رای دهی ۳۵ کشور عضو شورای حکام آژانس بین المللی انرژی هسته‌ای (IAEA) برای دوره فعلی ۲۰۲۳-۲۰۲۴ می‌تواند گویای برخی از مناسبت‌ها و جهت گیری‌های پنهان و همچنین نشان دهنده نقاط قوت و ضعف کشور ما در تعامل موثر و سازنده با سایر کشور‌ها در حوزه‌های دیپلماتیک و سیاسی باشد. بعنوان نتیجه هم می‌توان بیان داشت که هرچه که بود باید اجازه نمی‌دادیم با صدور قطعنامه جدیدی سه صفحه دیگر در راستای تلاش برای پرونده سازی هسته‌ای علیه ایران می‌افزودند، از این جهت باید از وزارت امورخارجه و سازمان انرژی اتمی ایران گله‌مند بود که اقدام‌های موثر برای ممانعت از این سیاست که ۲۲ سال است همه روابط خارجی ایران را تحت تاثیر منفی قرار داده است، انجام ندادند.

علی اکبر گودرزی (هوادارانش او را در ابتدا «چوپان زاده آزاده» و سپس «امام» می‌نامیدند /زاده ۱۳۵۵ و در شناسنامه ۱۳۳۸ در روستای دوزان شهرستان الیگودرز - درگذشت ۳ خرداد ۱۳۵۹) مصداق همان آدم‌های با دانش اندک و ایمان زیاد بود که می‌توانست هزاران نفر را به پای برداشت‌های انحرافی خود از متون دینی، قربانی کند و یک جامعه‌ای را به قهقرا سوق دهد. وی تلاش داشت تا یک نظام سیاسی جایگزین جمهوری اسلامی فعلی تاسیس کند. در آغاز دهه ۱۳۵۰ چندین گروه سیاسی با ایدئولوژی اسلامی اعلام موجودیت و فعالیت کردند و تفاوت عمده گروه فرقان با همه آن‌ها در این بود که آبش با روحانیون در یک جوی نمی‌رفت و خواهان «اسلام بدون آخوند» بود. به همین دلیل، گودرزی در سال ۱۳۵۶ عبا و امامه طلبگی را کنار گذاشت و در سن ۱۸ سالگی، به تفسیر قرآن روی آورد و بنوعی گروه فرقان را تاسیس کرد. او از آیات قرآن فقط جنگ و جهاد و مبارزه را می‌فهمید و چیزی از صلح و زندگی در کلام او نبود. جمعیتی از جوانان مذهبی و پرهیجان در مساجد پایین شهر تهران در محدوده نازی آباد و جوادیه و میدان شوش نیز، گوش تا گوش می‌نشستند و این تفاسیر خون چکان را استماع می‌کردند. ایده اسلام بدون روحانیت را اولین بار اندیشمند پاکستانی، ابوالا مودودی، مطرح کرد. سپس دکتر علی شریعتی آنرا ذیل مبحث «جامعه بی طبقه توحیدی» شرح و بسط داد. اکبر گودرزی تحت تأثیر اندیشه انقلابی شریعتی تفسیری از قرآن به نام «ایدئولوژی توحیدی» تألیف کردو یکی دیگر از افرادی که تأثیر مهمی در شکل‌گیری ایدئولوژی گروه فرقان داشت، حبیب‌الله عاشوری، روحانی ناراضی بود. فرقانی‌ها هم به استناد همین حرف شریعتی، معتقد بودند که، چون روحانیت شیعه بصورت یک طبقه اجتماعی ظاهر شده، بنابراین برای تاسیس یک جامعه اسلامی خالص و بدون طبقه، باید این‌ها را از سر راه برداشت. به نظر آن‌ها «میان اسلام و روحانیت هیچ انضمام و انسجامی وجود ندارد». این ایده را بعد‌ها مجاهدین خلق پی گرفتند و در عین تاریک اندیشی‌های ایدئولوژیک و مذهبی، همچنان خودشان را مخالف «آخوندیسم» نامیدند. جدال رسمی روحانیون و فرقانی‌ها در سال‌های قبل از انقلاب را، مرتضی مطهری شروع کرد و از آنان با عنوان «ماتریالیست‌های مسلمان و منافق» یاد کرد. گودرزی بر خلاف بسیاری از روشنفکران مذهبی، در هر صورت با ظواهر و کلمات و آیات قرآن آشنایی کامل داشت و در پاسخ به روحانیون سعی می‌کرد که با ادبیات و منطق خودشان به آن‌ها پاسخ دهد. به نظر گودرزی از نظر قرآن «منافق کسانی هستند که همزمان با باند حکومت و باند مردم همکاری می‌کنند». اشاره او مستقیما به خود مطهری و نیز سید محمد بهشتی، محمدمفتح و جواد باهنر بود که در آموزش و پروش و دانشگاه دوره پهلوی تدریس می‌کردند و در عین حال، با حکومت پهلوی هم مخالفت می‌کردند. با پیروزی انقلاب و آغاز سال ۱۳۵۸، گروه فرقان دست به تفنگ برد و نخستین ترور‌ها در درون نظام نوپا را رقم زد. از سپهبد قرنی نخستین رئیس ستاد مشترک جمهوری اسلامی شروع کرد تا مطهری و مفتح و عراقی و در مجموع ۱۹ نفر را هدف قرار داد. آیت الله خامنه ای، هاشمی رفسنجانی، موسوی اردبیلی و عباس امیر انتظام نیز هدف سوء قصد قرار گرفتند و جان سالم به در بردند. بهانه این کار هم اطلاعیه مشترک مرتضی مطهری و مهدی بازرگان در خصوص لزوم بازنگری آثار شریعتی بود که بت و بوطیقای فکری فرقانی‌ها به حساب می‌آمد. در دیماه ۱۳۵۸ علی اکبر گودرزی در یک خانه تیمی در خیابان جمالزاده تهران دستگیر شد. محاکمه او به علی اکبر ناطق نوری و اسدالله لاجوردی سپرده شد. تعداد اعضای رسمی گروه فرقان حدود ۷۰ نفر اعلام شد. جمعی دستگیر و ابراز پشیمانی کردند و تعداد بر سرموضع ماندند و به همراه گودرزی در خرداماه ۱۳۵۹ اعدام شدند. هنوز هم در خارج از کشور اطلاعیه‌هایی به نام این گروه منتشر می‌شود.

جهان توسعه نیافته در حقیقت گرچه نام جهان دارد از قوام تاریخی بی بهره است یا بهره کافی ندارد. جهان متجدد به صورتی که در اروپای غربی و آمریکای شمالی تحقق پذیرفته، توسعه یافته نامیده میشود، اما جهان قدیم را نمی‌توان توسعه نیافته خواند و کسی نگفته و نمی‌تواند بگوید که مثلا هخامنشیان یا ساسانیان توسعه نیافته بودند، اما اکنون بسیاری از کشور‌های جهان که بعضی از آن‌ها سابقه تاریخی هم دارند در ذیل نام توسعه نیافته یا در حال توسعه قرار دارند پس توسعه نیافتگی امری است که اخیرا عارض چین و هند و ایران و مصر و ... شده است. اگر این کشور همان بودند که در گذشته تاریخی بودند به آن‌ها توسعه نیافته گفته نمی‌شد، اما چه شده که آن‌ها را توسعه نیافته می‌خوانند؟ این کشور‌ها چیزی که سابقا بوده اند نیستند و در عین حال، به مرحله توسعه هم نرسیده اند پس در واقع نه تعلق درست به گذشته تاریخی خود دارند و نه به مراحل پیشرفتی که در جهان توسعه یافته تحقق یافته رسیده اند. این کشور‌ها می‌خواهند در پی جهان توسعه یافته بروند و به مزایایی که آن‌ها در زندگی، علم و تکنولوژی دارند دست یابند. مشکل این است که خواستن اگر به معنی هوس داشتن باشد توانستن نیست و صاحب هوس را به مقصود نمی‌رساند. جهان متجدد با خرد و فرهنگ خاص به مراحل توسعه رسیده و کشور‌های دیگر به صرف آموختن علوم جدید و تقلید از رسوم تجدد به مقصد و مقصودی که دارند نمی‌رسند. جهان توسعه نیافته یا در حال توسعه مخصوصا از آن جهت کارش دشوار است که باید اجزاء یک سیستم و نظم به هم پیوسته تاریخی را جداجدا اخذ کند و هر یک را در جای خود قرار دهد و میان آن‌ها اتصال و پیوستگی بومی خودش را به وجود آورد.

سالهاست زخمی عمیق بر بدن نحیف و رنجور فوتبال ایران وجود دارد. زخمی که درمان آن پیش از طبیب حاذق، نیازمند عزم و اراده جدی دلسوزانی است که برای بازگرداندن این بیمار به آغوش گرم خانواده (میلیون‌ها فوتبالدوست)، از فشار، مداخله و احتمالا دست‌اندازی هیچ فرد یا نهاد و ارگان قدرتمند و صاحب نفوذی ابایی نداشته باشند و با ایستادگی در مسیر قانون، پرونده را تا رسیدن به سرانجام درست و مطابق انتظار، پیش ببرند. قریب یک دهه پیش پرونده قطور «فساد در فوتبال» تشکیل شد. در آن مقطع، برای تحقیق و مستندسازی زمانِ نسبتا زیادی صرف گفتگو‌های خصوصی با اشخاصی از بدنه فوتبال شد و در ادامه، عنوان بزرگ‌ترین پرونده فساد در ورزش کشور را از آن خود کرد. حتی پورمختار رییس وقت کمیسیون اصل نود مجلس در مصاحبه‌ای اعلام کرد که نام ۱۵ تا ۲۰ دانه‌درشت در این پرونده وجود دارد. اما هیچگاه پرونده به نتیجه نرسید یا حداقل افکار عمومی اقناع نشد چرا که نه خبری از اعلام اسامی دانه‌درشت‌ها و دانه متوسط‌ها (!) شد و نه محرومیت و تاوانی. حالا هم بیم آن وجود دارد که با ارائه اطلاعات قطره‌چکانی و شکل‌گیری ابهامات، شایعات و گمانه‌زنی‌ها، تنها شاهد دلسردی بیشتر مردم و نگاه توام با تردید فوتبالدوستان به نتایج دیدارها، داوری‌ها، تصمیمات و عملکرد مدیران باشیم.

امروز بیش از نیم قرن از صنعت خودروسازی ایران می‌گذرد، اما کشورمان هنوز درحال دست و پا زدن برای تبدیل شدن به خودروسازی مطرح در جهان است حال آنکه کشور‌های آسیای شرقی موفق شده اند درکمتر از دو دهه به جمع خودروسازان مطرح دنیا راه پیدا کنند. تغییر ساختار و بنیان این خانه در حال ویرانی و واگذاری مدیریت آن به بخش خصوصی اگر چه چند سالی است به سرتیتر رسانه‌ها و کلیدواژه دولتمردان و صاحبنظران تبدیل شده، اما درعمل پرونده واگذاری مدیریت خودروساز‌ها به بخش خصوصی با کلیدواژه «اهلیت سنجی» از وزیری به وزیر دیگر منتقل می‌شود بی آنکه اقدام جدی صورت گیرد. برکسی پوشیده نیست که امروز صنعت خودروسازی ایران بیش از آنکه یک بنگاه اقتصادی باشد تبدیل به یک بنگاه سیاسی شده است از این رو مشکلات با قوت برجای خود باقی مانده اند به شکلی که مدیران عامل بزرگترین و مطرح‌ترین خودروسازی‌های جهان همچون بنز و تویوتا نیز در صورت قرار گرفتن بر راس کارخانجات خودروسازی بزرگ ایران، نه تنها نمی‌توانند کاری از پیش ببرند که خیلی زود به ناکارآمدی متهم خواهند شد. خیلی شفاف عرض می‌شود که متاسفانه برخی افراد و جریانات در این آشفته بازار در حال چریدن هستند و در مقابل بسیاری از تغییرات مقاومت می‌کنند. تنها در ۴۰ روز نخست امسال، رهبری دست کم چهار بار بر ضرورت موضوع مشارکت مردم، تولید و ضرورت سپردن امور به بخش خصوصی برخوردار از پشتوانه مردمی خلاق تاکید کردند. تأکید‌های مکرر و مستمر رهبری با تمرکز بر خصوصی سازی و کلید واژه «تولید» به ویژه در کمتر از ۲ ماه اخیر، نشان‌دهنده یک پیام واضح و حاکی از این اولویت حیاتی برای حال و آینده کشور است.

بیان توانمندی‌های کشور و تشریح بالندگی‌ها، هر شهروند صاحب وجدانی را خوشحال نموده و باعث افتخار می‌گردد، اما وقتی صحبت از ویترین چینی و سرپوش نهادن بر ناکارامدی‌ها با ریز و درشت چیدن‌ها می‌شود، چاره‌ای جز افشاگری و مطالبه گری و برهم زدن کاسه و کوزه مدیران ناکارامد و کم کارامد وجود ندارد. در واقع بنظر می‌رسد که با تقابل دو نگاه سیاسی به توسعه و نگاه حکمرانی به توسعه بخش کشاورزی مواجه هستیم. ما از متولیان بخش کشاورزی خصوصا وزیر جهادکشاورزی می‌پرسیم که تحقق سند خودکفایی در هشت محصول اساسی در چه وضعیتی است؟ تا کی کشور باید وارد کننده نهاده‌های دامی باشد؟ طرح آبکی اصلاح الگوی کشت چه شد؟ وضعیت آبخیزداری و آبخوان داری کشور چگونه است؟ وضعیت فرسایش خاکی و نابودی منابع آبی کشور چگونه است؟ وضعیت سرمایه گذاری منفی در بخش کشاورزی به چه صورت است؟ وضعیت سرکوب قیمتی در بخش کشاورزی را چطور توجیه می‌کنید؟ وضعیت مکانیزاسیون بخش کشاورزی چگونه است؟ چرا باید کشور بعد از سال‌های سال وارد کننده کود و سم و بذر باشد؟ دفاع تان از مشکلات نژاد آرین چیست؟ الگوی توسعه کشاورزی کشور بر اساس کدام منطق قابل دفاع بنا شده است؟ وضعیت توسعه روستایی و ارتباط آن با توسعه کشاورزی چیست؟ وضعیت تعامل بخش کشاورزی و محیط زیست کشور با بخش معدن و صنعت به چه صورتی است؟ آیا مردم می‌دانند که محصولات کشاورزی بدون سنجش و راست آزمایی در خصوص طی دوره کارنس وارد بازار می‌شوند یا نه؟ و.. هشدار می‌دهیم که عوام فریبی را با انواع رپورتاژ آگهی دادن قطع کنید. اگر ادامه پیدا کند، از نهاد‌های امنیتی و بازرسی کشور استمداد می‌جوییم. گام دوم انقلاب، جای تلاش و سازندگی است نه ویترین چینی و لاپوشانی؟ بیایید بگویید برای حل مشکلات پایه و اساسی کشور در بخش کشاورزی چه کرده اید و در چه وضعتی قرار دارید و در کجا‌ها، نیازمند کمک بیشتر هستید یا مشکل حل شود. بسم الله.

مصطفی قربانی معتقد است که مجلس یازدهم با شناخت درستی که از مسائل کشور داشت، توانست با «قانونگذاری مسئله‌محور» گام‌های مهم و درخوری برای رفع چالش‌های موجود در کشور بردارد. منظور از قانونگذاری مسئله‌محور آن است که قوانین مصوب مجلس شورای اسلامی نسبت بسیار نزدیکی با حل مشکلات و مسائل کشور داشت و .... در نقد این نظر باید عرض شود که سیستم پشتیبانی تصمیم در مجلس شورای اسلامی بشکل ادواری دچار مشکل است. با وجود آنکه قانونگذار، مرکز پژوهش‌های مجلس، اجازه استخدام مشاور برای نمایندگان، اجازه استخدام مشاور برای کمیسیون‌ها را در نظر گرفته، اما روند‌های تصمیم گیری و تصمیم سازی دچار مشکلات آشکار بوده و شاهد انواع انحراف از اولویت‌ها، اجازه مداخلات از بیرون مجلس، تصمیم گیری‌های هیجانی و مواردی همانند هستیم. مجلس یازدهم از دیدگاه ما، متاسفانه یکی از کم بازده‌ترین مجالس بعد از انقلاب تصور شده و برعکس نظر نویسنده که این مجلس را مسئله محور قلمداد کرده است، شاهد حاشیه دارترین‌ها بوده ایم. عین نظرات نویسنده برای قضاوت صاحب نظران، منعکس شده و بازنشر گردیده است.

وعده تولید بنزین یورو ۵ در حالی توسط مدیر عامل شرکت پالایش نفت امام خمینی مطرح شده است که در سال ۹۶، علیرضا صادق‌آبادی، معاون وقت وزیر نفت، مدعی شده بود که بزرگ‌ترین پالایشگاه تولیدکننده بنزین یورو ۵ دنیا به ایران تعلق دارد.

انسیه خزعلی معاون رئیس‌جمهور در امور زنان و خانواده، گفت: «ملت ما سختی‌ها و رنج‌های زیادی را تحمل کرده و مقاوم ایستاده و چالش‌ها را به فرصت تبدیل کرده است؛ بنابراین، این حادثه دردناک هم تبدیل به فرصت خواهد شد و با انسجام ملی گام‌های بزرگی برای رسیدن به هدف برخواهیم داشت.» و .... . فرمایشات خانم خزعلی ،کاملا درست است و ان شاالله که محقق هم خواهد شد، اما خانم خزعلی یادشان باشد که موفقیت کشور نیازمند حضور مدیرانی پابکار و آگاه به امور است نه صرفا مدیرانی برخوردار از ارتباطات خانوادگی و شخصی. قصد ملامت کسی را نداریم، اما در آینده ای نزدیک، تحولاتی را احتمالا در معاونت امور زنان و خانواده شاهد خواهیم بود و به یاری خداوند، انتظار می رود که وضعیت مطلوبتری را تجربه کنیم.

متاسفانه بدلیل وجود انواع انحصارات در کشور ، انتصابات جهت دار ، ضعف نظارت ها و عدم عملکرد طلبی ، شاهد ابتلا بنوعی روزمرگی در فعالیت های مختلف هستیم. در بهترین حالت شعارهای گل درشت می دهیم و با نوعی مماشات ، روز را می گذرانیم و به هفته و ماه و سال متصل می کنیم و بعضا در برخورد با برخی حوادث و شرایط، مواضغ تند و عموما انفعالی می گیریم و گور بالای منافع ملی . فرد یا جریانات معترض به وضع موجود را هم با انواع برچسب های کم تجربه گی ، خوبند اما ، در عمل نمی شود و تنها روی کاغذ است ، غلط می کنند پا را از گلیم خودشان دراز تر می کنند، مگه می شه؟ ، جوان هستند و جویای نام ، داد زدن شان برای کسب موقعیت است و ..... ، خنثی می کنیم و روز از نو و روزی از نو . دل مان برای کشورمان بشدت می تپد و خیلی مشتاقیم به روز سازندگی این کشور و صد البته مشتاق تر برای به دادگاه کشیدن مدیران اجرایی که در بیست سال اخیر ، دچار انواع خطاها بودند. دوست نداریم مزاحم بعضی بازنشسته ها شویم ولی مجبوریم. سربسته عرض شد.